jak to liczysz? Przyrostem nominalnej wartości? To właśnie skutek
inflacji...


Nie, nie - dokonuję oszacowania metodą "na Wojtkowe oko" - pomiar ilościowy
rozwoju cywilizacyjnego jest raczej trudny, ile razy ktoś usiłuje go
mierzyć, otrzymuje opis wycinka rzeczywistości, a całość mu umyka.
Oczywiście, niełatwo jest porównywać GNI, nawet po skorygowaniu po PPP, bo
dane z  XIX wieku, a zwłaszcza wcześniejsze, są chyba niezbyt pełne i
wiarygodne, pewnym punktem odniesienia jest opis zmian poziomu życia
przeciętnego obywatela czy rodziny - ale i to nie oddaje wiernie zmian w
gospodarkach. Dlatego publicyści szukają obrazowych porównań, a naukowcy -
budują syntetyczne wskaźniki, a potem nawzajem je sobie krytykują i
podważają. Jednak zwykły zdrowy rozsądek pozwala stwierdzić, że trwałe
osiągnięcia cywilizacyjne wieku XIX są jednak znacznie mniejsze, niż wieku
XX. Można sypać przykładami, ale po co?

hmmm, uważasz, że ten rozwój nastąpił dopiero po roku 1913 i po
wojnie?


Nie, burzliwy rozwój zaczął się tak naprawdę u zarania rewolucji
przemysłowej w Anglii w XVIII wieku, a potem ciągle przyspieszał (z
przerwami na korekty związane z kolejnymi wojnami), aż w drugiej połowie XIX
wieku, głównie w Stanach, zaczęło brakować kapitału na nowe, olbrzymie na
owe czasy przedsięwzięcia. Wtedy właśnie zaczął się proces poszukiwania
nowych sposobów na jego powiększenie, który zakończył się po I w. św. A
niedługo potem był Wielki Kryzys właśnie zbyt szybkim rozwojem spowodowany -
nauczka, która już się później w tej skali nie powtórzyła. To, co mieliśmy
niedawno, już nie było tak dotkliwe, być może nawet nadciągający kryzys
chiński uda się złagodzić na tyle, by nie stał się dolegliwy dla postronnych
społeczeństw. O ile nie nałoży się nań coś znacznie groźniejszego, przed
czym różni prorocy ostrzegają od lat - kryzys amerykańskich funduszy
inwestycyjnych i budżetu. Wygląda na to, że kolejne współczesne kryzysy są
spowodowane nie tyle odejściem od parytetu złota, ile całkowitym brakiem
umiaru w kreowaniu sztucznego kapitału - fizyczny brak kruszcu skutecznie
hamował tworzenie pustego pieniądza, jednak w dobie współczesnego pieniądza
elektronicznego nie ma niczego, co równie skutecznie mogłoby w skali
globalnej hamować jego przyrost - nie likwidować, ale właśnie hamować,
regulować. Tu chyba jest problem. I w strukturze wydatków. Bo o ile zużycie
kapitału na inwestycje może zaowocować przyszłym wzrostem rynku, to
zmarnowanie go na wojnie w Iraku nie przynosi żadnych ekonomicznych
pozytywów - w dodatku, o ile palenie papierowych pieniędzy zmniejszało
inflację, to palenie pieniędzy wirtualnych - wręcz przeciwnie (bo generuje
tylko dług, który później trzeba spłacić). Podobnie, choć nie tak
spektakularnie, wygląda sprawa z biurokracją i jej finansowaniem z długu
publicznego - to kosztwony nonsens, za który przyjdzie kiedyś nam zapłacić

T.

Czytałeś "Złoto, banki, ludzie - krótka historia pieniądza" Murray
Rothbarda? Sądzisz, że kompletnie sie myli?

i odejście od złota przyniosło też negatywne skutki. Z dwojga złego - mieć
dobry pieniądz i niską stopę życiową (czy ograniczone możliwości rozwoju
ekonomicznego) czy zły pieniądz i wysoką stopę - wybieram to drugie (ale
bez
przesady - tak samo, jak będąc wabionym przez banki z ich kartami

ja nie sądzę, że taki był wybór. Stopa życiowa zależy od
konkurencyjności, możliwości ludzi wynikających choćby z miejsca, w
którym żyją itp., a nie od skuteczności działań tego czy innego banku
centralnego.

odejściu od pieniądza związanego ze złotem czy srebrem, a ja podałem
przykład, który to twierdzenie podważa.

Pewnie czytałem niewłaściwe opracowania (a przecież nie jestem ekonomistą
i
zbyt głęboko nie sięgałem), ale zawsze wydawało mi się, że jednym z
głównych

Rothbard się myli? Kto wie...

powodów głodu kapitałowego gospodarki światowej w XIX wieku (a i wcześniej
także) było sztywne trzymanie się parytetu złota (uzasadnione radosną
twórczością monetarystyczną rządzących od mroków Średniowiecza
począwszy) -

he, he, he. Radosna twórczość nastąpiła dopiero po odejściu od
powiązania monety z kruszcem. Wtedy dopiero można było zacząć emisję
pustego grosza...

w warunkach względnego niedoboru kruszcu trudno było finansować rozwój
gospodarki. Dlatego wynalazek wirtualnego pieniądza (a raczej seria

IMHO nie ma znaczenia ile nominalnie złotych jest w obiegu.
Finansowanie polega na wykorzystaniu oszczędności. Jeśli z jakiejś
gałązi odpływa pieniądz, to te dobra tanieją - maleje na nie popyt.

odejścia od złota. Podobna sytuacja jest z deficytem budżetowym
współcześnie - jednak tu, jak przystało na konserwatystę, jestem przeciw
:).

hmmm, ciekawe jak długo państwo mogłoby być deficytowe, gdyby złoto
nadal było w obiegu...
--
Jarek Andrzejewski

Powiedzieli, napisali

Witold Gadomski publicysta
Chociaż brzmi to okrutnie, głównym źródłem oszczędności budżetowych może być
sfera socjalna.
Gazeta Wyborcza, 22 października 2001

Andrzej Olechowski poseł na Sejm
(...) jestem zdania, że w polskich wydatkach istnieje ogromnie wiele
tłuszczu, że jest masa rzeczy, które są niepotrzebne i które trzeba spalić,
odessać, skończyć z tym. (...) my po prostu żyjemy ponad stan w dziedzinie
tych wydatków.
Salon Polityczny Trójki, 23 października 2001

Stanisław Lem pisarz
(...) naszą specjalnością narodową jest marnowanie dobrych szans. Mieliśmy
pozycję tygrysa ekonomicznego, a teraz przypominamy chorego kota.
Przegląd nr 43/2001

Ewa Kawecka-Włodarczak prezes Bankowego Funduszu Gwarancyjnego
Zachęcam klientów do uważniejszego czytania regulaminów bankowych oraz
śledzenia informacji na temat kondycji tych instytucji finansowych, którym
powierzamy niekiedy dorobek całego życia.
Prawo i Gospodarka, 24 października 2001

Leszek Miller premier RP
Dziura budżetowa nie jest abstrakcyjną dolegliwością ministra finansów.
Oznacza stan ciężkiej choroby i zapaści państwa. Oznacza konieczność
samodyscypliny i wielorakich wyrzeczeń.
ExposĂŠ, 25 października 2001

Marek Borowski marszałek Sejmu
Pyt: Panie marszałku, co to znaczy bandyta ekonomiczny? Odp: Bandyta
ekonomiczny? Myślę, że w tym przypadku słowo "bandyta" trzeba traktować w
przenośni. To jest człowiek, który w ekonomii stosuje metody, które (...)
godzą silnie w innych ludzi.
Gość Radia Zet, 25 października 2001

Robert Gwiazdowski, Centrum im. Adama Smitha
Inflacja jest oczywiście niedobra dla ciułaczy, ale za to korzystna dla
rządu, bo wraz ze wzrostem cen rosną wpływy do budżetu uzyskane z podatków
pośrednich, takich jak VAT i akcyzy. (...) rząd otrzymuje w ciągu roku
dodatkowe fundusze bez konieczności jawnego wprowadzania nowych podatków. To
bardzo wygodne z politycznego punktu widzenia. I właśnie dlatego politycy aż
piszczą, żeby ograniczyć uprawnienia Rady Polityki Pieniężnej i "dorwać się
do kasy". Jednak zapominają, że długoterminowe skutki inflacji dla
gospodarki są zawsze opłakane. Noblista Milton Friedman podkreśla, że dla
organizmu gospodarczego inflacja jest bardzo cięzką chorobą, podobną w
przebiegu i skutkach do alkoholizmu.
Newsweek Polska 28 października 2001

Żółte kartki

Bandyta ekonomiczny
Pogarszają się obyczaje polityczne. W telewizyjnej "Kropce nad i"
wicemarszałek Sejmu Andrzej Lepper nazwał Leszka Balcerowicza, prezesa NBP,
bandytą ekonomicznym. Bandytyzm prezesa i przewodniczącego Rady Polityki
Pieniężnej polega na utrzymywaniu wysokich stóp, na czym cierpi gospodarka.
Andrzejowi Lepperowi polecamy lekturę komunikatów z głosowań RPP, gdzie może
przeczytać, że herszt Balcerowicz głosował ostatnio za obniżką stóp, ale
kilku innych członków tej bandy wprost przeciwnie. (KD)

Deficyt inaczej
Jerzy Buzek, były premier Rzeczypopolitej, w wywiadzie dla radia Zet
powiedział: "My mamy w tej chwili deficyt budżetowy, to znaczy bilans
eksport-import znacznie lepszy, niż mieliśmy dwa, trzy lata temu. Więc i pod
tym względem jest znacznie lepiej". Gorzej jest natomiast z rozróżnianiem
przez pana premiera deficytów. Zastanawiamy się teraz, za co właściwie
premier zdymisjonował ministra finansów Jarosława Bauca. (KD)

Nie manifestował
Jan Kubik, w czasach pierwszej koalicji SLD/PSL wiceminister finansów, a
ostatnio dyrektor izby skarbowej w Krakowie, w tegorocznych wyborach dostał
się do Sejmu z listy PSL. Problem w tym, że Kubik jako członek korpusu
służby cywilnej nie miał prawa "manifestować swoich poglądów politycznych".
W tej sprawie wypowiedział się już resort finansów, który utrzymuje, że
"Nieznane mu są przypadki publicznego manifestowania przez pana Kubika
poglądów politycznych". Zaczynamy podejrzewać, że Kubik wygrał wybory
głównie dzięki temu, że nie manifestował poglądów. Zresztą nie on jeden.
(KD)

Klejent banku
Na liście dyskusyjnej zajmującej się sprawami kart płatniczych jeden z
uczestników (PJO) zamieścił skan karty wydawanej przez ING Bank Śląski. Bank
ma akcjonariusza zagranicznego, ale na karcie widnieje napis "COSTUMER"
Bankowi prawdopodobnie chodziło o wyraz "CUSTOMER". Być może, gdy klient PJO
otrzyma następną kartę, dowiemy się czy w owym banku jest "klejent" czy też
"klient". (AL)

Widzyk prywatny
Były minister transportu Jerzy Widzyk złożył skargi do Generalnego
Inspektora Ochrony Danych Osobowych i Rzecznika Praw Obywatelskich o to, że
GIIF nie umożliwił mu złożenia wyjaśnień w sprawie podejrzeń o pranie
brudnych pieniędzy. Chodziło o to, że minister więcej wydawał na spłatę
kredytu bankowego na zakup domu o wartości 220 tysięcy złotych, niż zarabiał
na rządowej posadzie. Teraz generalny inspektor i rzecznik praw nie mogą
powiadomić byłego ministra o swoich ustaleniach, bo ten nie podał prywatnego
adresu (notabene prywatną skargę napisał na firmowym papierze). Obywatelskim
prawem jest ochrona danych? (AZ)